SŁAWEK JASKUŁKE FOR RAFAŁ BUJNOWSKI Music on canvas

“Zafascynowany malarstwem Rafała Bujnowskiego, w 2017 roku w zaciszu swojej pracowni skomponowałem utwory na fortepian solo do cyklu obrazów „Nokturn (Graboszyce)” z 2012-2013 roku. Przez trzy kolejne lata pracowałem nad muzycznymi niuansami i zastanawiałem się jak ostatecznie oddać monochromatyczność Nokturnów dźwiękami. Wreszcie w marcu 2020 wszedłem do studia w małej miejscowości na Kaszubach i zrealizowałem nagranie pod okiem reżysera dźwięku Igora Budaja. Wyjątkowy fortepian Malmsjo Banana Grand Piano, obniżony strój instrumentu do 428 Hz, ciepłe brzmienie mikrofonów i w pełni analogowe nagranie na taśmę pozwoliło mi zbliżyć się temperaturą dźwięku do głębi i wyrazowości malarstwa Bujnowskiego. Finalnie na płytę weszło sześć kompozycji, które wraz z obrazami stanowią spójną i nierozerwalną całość.” Sławek Jaskułke

Specjalnie na potrzeby okładki albumu Rafał Bujnowski w sierpniu 2020 roku stworzył nowe prace w formacie 32×32 cm (format okładki płyty winylowej). Zatem wraz z premierą albumu poznajemy muzykę Sławka Jaskułke, jak i nowe prace Rafała Bujnowskiego.

SŁAWEK JASKUŁKE Park.Live

Album zarejestrowany w otwartej przestrzeni jest dokonaniem artysty z zakresu muzyki konkretnej (kierunek twórczy, w którym jednym ze środków wyrazu jest przestrzeń i otoczenie w której muzyka jest wykonywana). Park.Live został zarejestrowany 25 lipca 2019 roku przez realizatora dźwięku Igora V. Budaja w ogrodzie eklektycznej willi Claaszena z 1903 roku, będącej dzisiaj siedzibą Muzeum Sopotu. Połączenie dźwięków natury i fortepianu tworzy symbiozę nadającą płycie szczególnego waloru. Tu słychać lato i czuć morze.

Tomoaki Nakamura – znany japoński krytyk i popularyzator muzyki o albumie:
“Cudowny moment w polskim ogrodzie. Swoisty mikrokosmos, w którym śpiew ptaków, odgłosy mew, zabawa dzieci, pięknie harmonizują z fortepianem solo. Powstał magiczny świat, pełen wrażliwości charakterystycznej dla twórczości Sławka Jaskułke.”

SŁAWEK JASKUŁKE Senne / The Son

Albumy “Senne” (z 2017 roku) oraz “The Son” (z 2019 roku) są swoim własnym uzupełnieniem i cyklem miniatur fortepianowych. Skomponowane we wzajemnie uzupełniających się tonacjach w założeniu mają tworzyć oniryczny i kontemplacyjny charakter muzyki. Pierwszy z albumów – Senne, powstał dla czteroletniej wówczas córki artysty, która domagając się codziennego podgrywania do snu, wyznaczyła kierunek poszukiwań twórczych artysty. Album drugi – The Son, jest kompozycyjnym dopełnieniem całości.

Sławek Jaskułke o pracy nad muzyką:
„Szukając sposobu na uzyskanie onirycznego charakteru muzyki, która mogłaby towarzyszyć mojej córce w codziennym zasypianiu, doszedłem do wniosku, że stałość i powtarzalność są znakomitymi środkami by to osiągnąć. W sensie kompozytorskim stworzyłem grupy dźwięków, które oparłem na kolorycie danych tonacji. Grupy te w czasie rzeczywistym poddawałem dowolnej ilości powtórzeń. Dzięki temu uzyskałem warstwę dźwiękową o motorycznym charakterze i zmiennej konstrukcji. Co ciekawe nie tworzyłem żadnych intencjonalnych linii melodycznych, a wszystkie melodie, które pojawiły się w nagraniu są wypadkową ilości powtórzeń danych grup dźwięków. Całość podzieliłem na dwa albumy i rozgraniczyłem pod kątem barwowym. Album jasny – Senne, album ciemny – The Son.

SŁAWEK JASKUŁKE Sea

Któż inny, jeśli nie człowiek pochodzący znad morza i z nim związany przez całe życie, potrafiłby lepiej odzwierciedlić w muzyce jego obraz i charakter? Sławek Jaskułke nagrał płytę morską. Płytę oddającą jego oblicza, kolory i głębię. Stworzył muzykę oszczędną w środkach, bogatą w treści i głęboką w nastroju. Muzykę, która dzieje się nie tylko w dźwiękach, ale przede wszystkim pomiędzy nimi.

Sławek Jaskułke o albumie:
„Probowałem stworzyć muzykę ilustracyjną, muzykę chwili, taki plastyczny obraz morza. Z natury nie jestem romantykiem, ale lubię piękno, subtelność i melodyjność w muzyce. Tutaj starałem się aby ta melodyjność pozostała surowa. W sensie estetycznym chodziło bardziej o uchwycenie nastroju, płynności i odcieni morza, niż o dosłowną ilustrację muzyczną. Płyta została nagrana bez żadnych poprawek i edycji. Po prostu zagrałem materiał od początku do końca, bez większego przygotowania. Nawet instrument nie został precyzyjnie nastrojony. To wszystko sprawiło, że muzyka brzmi naturalnie i bez przesadnego kolorytu. Ta surowa charakterystyka brzmienia była dla mnie trudna, bo z natury jestem potwornym perfekcjonistą i detalistą. Dzisiaj jednak wiem, że muzyka nie zawsze musi być dokładna i dopieszczona, zawsze natomiast powinna być prawdziwa i naturalna. Taka chyba jest ta płyta i to mi się w niej podoba.”